Het geheim van de beren

Gegevens

Varkenshouderij

31 juli 2012

Door blogger Sabine Grobbink

In een zeugenhouderij worden vaak mannetjes varkens ingezet om te zien welke zeugen opgewonden zijn. De mannetjes varkens heten beren en worden ook wel zoekberen genoemd, want ze moeten zoeken welke zeugen berig zijn. De zoekberen zien er indrukwekkend uit en ze staan in de dekstal. Ze zijn groot, brede schouders, woeste kop. Erg stoer om te zien. En ze stinken enorm. Maar dat is goed!

Door de beren ziet de boer of een zeug geïnsemineerd kan worden

Een goede zoekbeer stinkt en maakt veel kabaal. Of het is eigenlijk meer een soort roggelen wat ze doen. Ze lopen voor de kop van de zeugen zich uit te sloven en daar worden de zeugen goed berig (opgewonden) van. Ik ben gek op beren. Ze zijn in het varkensbedrijf erg belangrijk. Twee keer per dag lopen ze voor de zeugen te entertainen en te stinken. Daardoor kan ik als varkensboer heel goed zien als er een zeug berig is. De zeug staat dan in diepe trans naar de beer te staren, ze trekt de oren strak omhoog en als je op de rug van de zeug drukt, dan staat ze als een paal! Dit is het juiste moment van kunstmatig insemineren. Het begin van nieuwe biggen, al duurt dat dan weer 117 dagen.

Zoekberen Fred en Barney

De zoekberen zijn biggen uit ons eigen bedrijf. Gewoon uitgezocht tussen alle beertjes die er lagen. Best moeilijk, want waar kijk je nou naar? Hij moet stoer zijn, goede zin hebben, gek op zeugen,een beetje dominant. Uiteindelijk had ik een hele mooie beer gevonden: beetje dik, zwarte broek en donkere uitstraling. Onze dochter Eline kwam met een wat kleinere aanzetten, erg pittig, rood met zwarte stippen. En dan moeten ze natuurlijk een leuke naam hebben. We kwamen op Fred, de dikke zwarte (zie bovenste foto) en Barney (zie foto onderin), de kleine rode van de Flintstones. Maanden lagen ze in een hok te wachten tot ze eindelijk groot genoeg waren voor het echte werk. Ze waren goede vrienden, aten samen uit één voerbak en als deze leeg was samen uit de andere bak.

De berenparade

De eerste keer dat ze de berenparade mochten lopen was best wel spannend. Maar wat deden ze dat goed! Ze vonden het geweldig, al die aandacht van die zeugen. Hun ego groeide, ze hadden praatjes en wat waren ze stoer. Maar dat was ook de dag dat ze niet meer bij elkaar in één hok konden verblijven. Want het werden elkaars concurrenten en gingen ruzie maken.

Fred en Barney in hun eigen hok, twee keer per dag voor de zeugen showen, het is een droombaan. Al dekken ze nooit en worden alle zeugen kunstmatig geïnsemineerd, ik zou de beren niet willen missen. Ze zorgen voor de juiste sfeer in de dekafdeling!

Op onderstaande foto staan Fred (links) en Barney toen ze nog kleine biggen waren.

Lees ook: Hoe worden varkens zwanger gemaakt?

Sabine Grobbink

Over de auteur

Sabine Grobbink is varkenhoudster in Barger-Compascuum (Drenthe). Ze is 40 jaar en getrouwd met Tonnie. Samen hebben ze drie kinderen: Stefan, Eline en Martijn van 13, 11 en 9 jaar. De boerderij heeft 800 zeugen en 30 hectare akkerbouw waar ze aardappelen, suikerbieten en gerst op telen. Voor de hobby heeft Sabine een hond, een Friese merrie, geiten, kippen en konijnen.